czwartek, 11 lipca 2013

Wilk meksykański-obraz



Wilk meksykański-informacje

Wilk meksykański (Canis lupus baileyi) – podgatunek wilka szarego. Występuje w  Ameryce Środkowej, krytycznie zagrożony, w 1990 reintrodukowany na południe Ameryki Północnej i do Meksyku, gdzie wyginął na wolności. Najmniejszy z amerykańskich wilków, waży ok. 30–55 kg. Barwa sierści zmienna, od czerwonawej po szarą, z czarną kryzą wzdłuż grzbietu i z dłuższymi włosami na karku. Dieta urozmaicona, od królików, poprzez gryzonie, muflony, aż do jeleniowatych.

poniedziałek, 8 lipca 2013

Wilk wschodni-informacje

Wilk wschodni (Canis lupus lycaon) – podgatunek wilka, średniej wielkości, smukły, o długich nogach i szerokich uszach, barwa sierści najczęściej blado-szara czasami z domieszką czerwonawą oraz z ciemnym nalotem na grzbiecie. Dawniej najszerzej rozpowszechniony podgatunek w tej części świata, obecnie coraz rzadszy. Pierwszy opisany z wilków na terenie Ameryki Północnej. Zamieszkuje południowo-wschodnie tereny Kanady i północno-wschodnie USA(oprócz Minnesoty). Ostatnio poprzez podobną nazwę często mylony z podgatunkiem wilka czerwonego z czerwonym wilkiem wschodniokanadyjskim – (Canis rufus lycaon).

czwartek, 4 lipca 2013

Wilczak czechosłowacki-informacje

Czechosłowacki wilczak, czechosłowacki wilczur (sł. Československý vlčiak, cs.Československý vlčák) – jedna z ras psów, należąca do grupy psów pasterskich i zaganiających, zaklasyfikowana do sekcji psów pasterskich (owczarskich). Podlega próbom pracy.Československý Vlčák jest jedną z dwóch ras (druga to Saarloos wolfhond) zarejestrowanych w FCI, a będących krzyżówkami psa i WILKA.
Pierwotnym celem krzyżowania wilka europejskiego (pospolitego) z owczarkiem niemieckim było uzyskanie psów użytkowych na potrzeby czechosłowackiej straży granicznej.

wtorek, 2 lipca 2013

Wilk rudy-informacje

Wilk rudywilk czerwony (Canis rufus) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych (Canidae), uznawany przez niektórych systematyków za podgatunek wilka. Według aktualnych badań naukowych, wilk czerwony jest siostrzanym gatunkiem kojota, który ewoluował na zachodzie. Choć niektórzy uważają go za hybrydę wilka i tego drugiego. Wilk czerwony wyewoluował w izolacji we wschodniej części Ameryki ółnocnej. Psowate te występowały aż do południowych rejonów wschodniej Kanady.Wschodnie wilki (Canis lycaon) to obecnie jedyne wilki z pierwotnego gatunku (Canis rufus/lycaon), które przetrwały na swobodzie do dzisiaj.
Od około 20 lat wilk czerwony uznany jest za gatunek wymarły na wolności. Kiedyś zamieszkiwał południowe Stany Zjednoczone (Pensylwania, Floryda i Teksas), ale ustawiczne polowania jak również niszczenie ich legowisk spowodowały prawie kompletny zanik tego gatunku. Reintrodukowany   przez United States Fish and Wildlife Service w Karolinie Północnej i w Great Smoky Mountains. Obecna populacja szacowana jest na ponad 200 osobników.
Długość ciała 140–165 cm, wysokość w kłębie 38–40 cm, ciężar 18-36 kg. Żywią się gryzoniami.

poniedziałek, 1 lipca 2013

Wilk ezo-obraz


Wilk ezo-informacje

Wilk Ezo (Canis lupus hattai lub Canis hattai) (zwany wilkiem z Hokkaido) — wymarły podgatunek wilka, który zamieszkiwał wyspę Hokkaido.
Jego wymiary były większe niż wilka karłowatego, był też bardziej podobny do zwykłych wilków szarych ze stałego lądu. Wilki Ezo wymarły prawdopodobnie w 1889 roku w wyniku podtruwania przez rolników.
dodatki na bloga